Matala Festival 2012 - Today is life, Tomorrow never comes

[yns]

Matala Festival 2012 λοιπόν! Ήμουν στο 1ο πέρυσι, δεν μπορούσα να λείπω από το 2ο και ευελπιστώ να'μαι καλά και να μπορώ να πάρω άδεια για να πάω και στο 3ο. Η ιδέα του Γερμανού Arn Strohmeyer, συγγραφέα του βιβλίου "The Myth of Matala" με τις ιστορίες 12 πρώην hippies την οποία αγκάλιασε ο Δήμος Φαιστού και ιδιαίτερα η δυναμική Δήμαρχος Μαρία Πετρακογιώργη έχει γίνει πια θεσμός. Παρόλο που μέσα στην γενική απαξίωση προς τα πολιτικά πρόσωπα που υπάρχει στις μέρες μας η Μαρία έφαγε γερό γιουχάισμα κατά την ομιλία της, ιδιαίτερα από νέους ανθρώπους και εξαιρώντας κάποια αρνητικά σημεία για τα οποία θα μιλήσω αργότερα δεν μπορούμε παρά να αποδεχτούμε πως το Φεστιβάλ ήταν επιτυχημένο! Πέρασαν μέρες από τότε που επέστρεψα αλλά το μυαλό μου είναι ακόμα εκεί, μέσα σε μια πανδαισία χρωμάτων και μουσικής.

[yns]

Φέτος ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία αυτή με καλούς φίλους. Έτσι ξεκίνησα το thread αυτό στο gsforum και στο forum του ΣΥ.ΜΟ.ΣΚΑ. Ευτυχώς πολλοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου. Πριν ξεκινήσω με τις φωτογραφίες θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους!

Τους κατασκηνωτές (αν και 3 πήγαν σε δωμάτια..)
Βαγγέλης
Φίλος Βαγγέλη
Γιάννης (jmar)
Γιάννης (spitiko)
Γιούλη
Δημήτρης (dimitris1150)
Ελευθερία
Εύα
Λέανδρος (leandros)
Λευτέρης (left_s950)
Μανόλης (emlazo)
κόρες του emlazo και φίλη τους
Μάνος (Africaman)
σύζυγος Μάνου (Africaman)
φίλη Μάνου (Africaman)
Μάνος (manos13)
Μάνος (metaxas)
Μαρία
Μιχάλης
Μιχάλης (mixalis_)
Νίκος (sugariadis)
Σπύρος (enkefalos)
Τάκης (TAKIS04)
Χούλα

Και τους "περαστικούς" που αν και δεν "έζησαν" το γεγονός όπως εμείς, πήραν μία μικρή γεύση.
Λευτέρης (hamamatsu) και Μαριάννα
Μανώλης και κοπελιά (Africanomanolis)
Παναγιώτης (tiramoto)
Σταύρος και Σοφία

[yns]

Για πάμε λοιπόν με κάποιες λίγες (190) φωτογραφίες που διάλεξα.

Το Φεστιβάλ ξεκίνησε επίσημα το Σάββατο 2 Ιουνίου. Έχοντας όμως την περσινή εμπειρία και ξέροντας πως θα έπρεπε να βρούμε μια μεγάλη αλάνα για να χωρέσουμε όλοι αποφασίσαμε με τον Τάκη (TAKIS04) και την Χούλα να πάμε από την Παρασκευή. Φτάσαμε στις 13:00 και μέχρι τις 16:00 που κατέφτασε και ο Μανόλης (emlazo) με την Εύα είχαμε στήσει τις σκηνές μας και τις τέντες που θα χρησίμευαν για την σκίαση του χώρου μιας και τα δέντρα δεν είναι πολλά και μεγάλα. Να σημειώσω εδώ πως το κάμπινγκ είναι παροπλισμένο και ανοίγει μόνο για το Φεστιβάλ, έχοντας φροντίσει (χωρίς απόλυτη επιτυχία) να συμμαζέψουν τις τουαλέτες και τις ντουζιέρες. Τάκης και Μανόλης ήρθαν με αυτοκίνητα γιατί θα επέστρεφαν παίρνοντας μαζί τους κι άλλο κόσμιο επομένως δεν υπήρχε πρόβλημα στα πράγματα που φέραμε μαζί μας.

Οι σκηνή του Μανόλη-Εύας και η μικρότερη για τα παιδιά που ήρθαν την Κυριακή.

Και η δική μου (κίτρινη, τι άλλο! ) και των Τάκη-Χούλας και Γιούλης.

Μια γενική του κάμπινγκ. Οι σκηνές ήδη πάρα πολλές από την Παρασκευή. Τέτοια ήταν η εικόνα πέρυσι το Σάββατο.

[yns]

Η όμορφη παραλία χωρίς κόσμο. Αφενός όλοι έστηναν και αφετέρου το νερό ήταν μπούζι και η ώρα περασμένη.

Και μια να φαίνεται το γκράφιτι - σλόγκαν των Ματάλων, "Today is Life, Tomorrow Never Comes".

Γύρω στις 19:30 έφτασαν και οι Γιάννηδες (jmar και spitiko) από Χανιά.

Αφού δεν το'χεις στο χώμα ρε φίλε, τι το θες... Ευτυχώς που ήταν εκεί ο Τάκης να σε ξεκολλήσει!

Με τα παιδιά έπεσε πολύ γέλιο με την σκηνή που κράταγε ο spitiko για τον jmar. Μια καναδέζικη (για τους νεώτερους οι παλιές τριγωνικής πρόσοψης) 20ετίας με τον στύλο στη μέση της εισόδου. Μετά την κρίση του jmar αποφασίστηκε να μείνουν σε αυτήν του spitiko

Σε λίγο έφτασε και ο Μιχάλης και μετά από λίγο ο Μάνος (manos13), Νίκος (sugariadis) και Σπύρος (enkefalos), οι 3 τελευταίοι με τις μηχανές τους.

[yns]

Αργότερα κάναμε μια βόλτα στο χωριό.
Εδώ με τον Μιχάλη μπροστά από την έρημη σκηνή που παρέπεμπε σε σπηλιά.

Γενική της παραλίας by night.

Τα πανέμορφα μπαράκια.

Στην πλατεία του χωριού έπαιζαν (μαζί με τον keybordίστα των Soulmates) οι Arrapao Midnight, Ιταλοί που μένουν και ροκάρουν μόνιμα στην Κρήτη.

Αρκετοί ήταν αυτοί που χόρευαν.

[yns]

Φάγαμε ένα σουβλάκι και ήπιαμε τα μπυροκρασάκια μας...

Και συνεχίσαμε τη βόλτα.

Στην επιστροφή μας στην πλατεία το κέφι ήταν αμείωτο και ο χορός καλά κρατούσε αν και η ώρα είχε πάει 1:30!

Και ένα βίντεο από το live

Video from : www.youtube.com

Σιγά σιγά πήγαμε προς τις σκηνές και μετά από τις απαραίτητες φιλοσοφικές συζητήσεις την πέσαμε καθότι η επόμενη μέρα ήταν μεγάλη!

[yns]

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Ξημερωθήκαμε με συνεφιά όπως είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι. Μετά το πρωινό πήγαμε προς παραλία μεριά για το πρώτο (για πολλούς και για μένα) μπάνιο του καλοκαιριού! Η θάλασσα ήταν παγωμένη αλλά αν δεν πάθαινες ανακοπή την συνήθιζες σε λίγα λεπτά. Με το σκεπτικό ότι στην Πάργα είναι πιο κρύα κατάφερα και βούτηξα

Οι θρυλικές σπηλιές των Ματάλων, Ρωμαϊκό νεκροταφείο στην αρχαιότητα και τόπος διαμονής των hippies την εποχή της Βλαχοπούλου..

Ένα δελφίνι!

Όπως είπα, λίγοι τόλμησαν να μπουν.

Κάποια στιγμή ένα πιτσιρίκι που ψάρευε έπιασε ένα λαγόψαρο, επικίνδυνο ψάρι με τοξίνες που μπορεί να αποδειχτούν και μοιραίες αν καταναλωθεί. Ένας λουόμενος το παρατήρησε, το απαγκίστρωσε και το ξαναπέταξε μέσα.

Το εντυπωσιακό σε αυτή την ιστορία είναι πως το ταίρι του όση ώρα κράτησε αυτή η διαδικασία δεν έφυγε στιγμή από κοντά του παρά τον κόσμο που είχε μαζευτεί!

Είχαμε βεβαίως βεβαίως και το απαραίτητο ματς. Υπάρχει μεγάλη διαμάχη όσον αφορά στις ρακέτες και στο τάβλι ανάμεσα στους κυρίους της φωτογραφίας..

Κάποια πιτσιρίκια μας έδειχναν και τις αναρριχητικές τους ικανότητες. Ευτυχώς δεν γκρεμίστηκε κανένα..

[yns]

Όλη αυτή την ώρα οι καλλιτέχνες της ημέρας έκαναν πρόβες και δοκίμαζαν τον ήχο. Εδώ ο μοναδικός Tonis Sfinos επί σκηνής!

Και μερικές σκηνές από το χωριό.
Οι δρόμοι είχαν ζωγραφιστεί από πολλούς εθελοντές τις προηγούμενες μέρες.

Το κλασικό "Flower Power" κατσαριδάκι

Η "Reflections stage" με πολλές δραστηριότητες, body painting, μουσικά όργανα και δυνατή Goa μουσική ως τα ξημερώματα.

Πολλές οι όμορφες υπάρξεις...

Ο Tonis γύρισε στις σπηλιές σκηνές από το νέο του βιντεοκλίπ. Ο άνθρωπος δεν παίζεται!

[yns]

Πίσω στο κάμπινγκ είχαμε αφίξεις, ήρθε η αδερφή της Χούλας η Γιούλη, ο Μανόλης (Africaman) μετά συζύγου και φίλης αυτής, ο Βαγγέλης με το Transalp και ο Λευτέρης και Ελευθερία με το 950SM.

Ο Νίκος που είχε φέρει το ψυγείο, την φιάλη, την εστία και μια μικρή κατσαρόλα (αυτήν της φωτογραφίας την φέραμε από ένα κοντινό χωριό όταν μετρηθήκαμε) πάνω στο XT του έπιασε δουλειά!

Το ίδιο και ο emlazo στην ψησταριά που είχε φέρει!

Το αποτέλεσμα καταπληκτικό! Γίδα βραστή με μακαρόνια με ανθότυρο δεν τρως συχνά στο κάμπινγκ! Τα μπριζολάκια και τα άσπρα λουκάνικα του Μανόλη ίσως λίγο πιο συνηθισμένα αλλά εξίσου νόστιμα!

Πέσαμε με τα μούτρα, η αλήθεια είναι πως πεινούσαμε λίγο.. Μετά ακολούθησε siesta..

[yns]

Στις 17:30 κάποιοι κατεβήκαμε στην παραλία για την έναρξη του Φεστιβάλ.

Το πρώτο γκρουπ που βγήκε με μιάμιση ώρα καθυστέρηση ήταν οι Matala Street Band οι οποίοι αποδείχτηκαν πολύ καλοί.

Video from : www.youtube.com

Peace and LOVE!

Ο κόσμος από την παραλία..

...μαζευόταν σιγά σιγά μπροστά στην σκηνή.

Ακολούθησαν οι πολύ καλές Soulmates (η καθυστέρηση είχε φτάσει τις 2 ώρες). Ήταν και πέρυσι και ελπίζω να είναι και του χρόνου. Μπράβο στα κορίτσια, ξέρουν να ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις καταπληκτικές ερμηνείες τους!

Video from : www.youtube.com

Video from : www.youtube.com

Πολλοί άρχισαν τον χορό. Στην φωτογραφία ξεχωρίζει το body painting στο χέρι της κοπελιάς...

Video from : www.youtube.com

[yns]

Μαζί με τον Μιχάλη (όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα στρογγυλά γυαλάκια).

Με Τάκη, Χούλα και Γιούλη.

Ο ήλιος έδυε...

... και ένα φανταστικό φεγγάρι έκανε την εμφάνισή του πίσω από τον βράχο.

Με Μιχάλη (mixalis_) και Τάκη. Σας αρέσει το σαλβάρι μου;

Δικιά μας πρέπει να είναι η κοπελιά!

[yns]

Γύρω στις 21:00 (σταθερή δίωρη καθυστέρηση) ανέβηκε ο Απόστολος Σακαλής που δεν ήταν στο πρόγραμμα. Καλά έπαιξε το παλικάρι αν και λίγο light για τα γούστα μου.

[yns]

Ο κόσμος όλο και μαζευόταν.

Και είχαμε και 2ο Guest Star. Peter Karrie, Ουαλός με Κρητικές ρίζες γνωστός για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο μιούζικαλ Phantom of the Opera. Η μουσική ήταν κονσέρβα αλλά το τραγούδι live και μάλιστα πολύ καλό!

Τα νιάτα όμως διψούσαν για Παύλο Παυλίδη (πρώην Ξύλινα Σπαθιά)!

Βγήκε κατά τις 22:00 (στο πρόγραμμα ήταν να βγει στις 19:00) και το κέφι που είχαν βγάλει οι προηγούμενοι πήγε στις σπηλιές να κρυφτεί...

Video from : www.youtube.com

Όχι πως έπαιζε άσχημα αλλά το ρεπερτόριό του ΔΕΝ ήταν για το Φεστιβάλ. Το πιο "δυνατό" τραγούδι που είπε ήταν το "Φωτιά στο λιμάνι" που ήταν και το μοναδικό (αν θυμάμαι καλά) από την εποχή των "Ξύλινων Σπαθιών". Δεν θα πω τίποτα άλλο γιατί κάτι πιτσιρίκες μπροστά στη σκηνή φαίνεται πως τον απολάμβαναν.. Γούστα είναι αυτά..

Εν τω μεταξύ η ώρα πήγαινε 23:00, το φεγγάρι είχε ανέβει εν αντιθέσει με την διάθεσή μας που μας την την είχε μαυρίσει ο Παυλίδης.. (ωχ το ξανάπα! ).

Τι να κάνουμε κι εμείς, το ρίξαμε στο πιοτό!

Μόλις τελείωσε το πρόγραμμά του ρώτησε τον κόσμο "Θέλετε κι άλλο;" και στο δευτερόλεπτο που μεσολάβησε μέχρι να του απαντήσουν "ναι" ακούστηκε ένα τρανταχτό "ΟΧΙΙΙΙΙΙΙ" που βγήκε αυθόρμητα από το στόμα μου! Μάλλον δεν το άκουσε γιατί είπε κάνα δυο ακόμα..

[yns]

Με το που τελείωσε ως εκ θαύματος η διάθεση επέστρεψε μαζί με τα χαμόγελα! Εδώ μαζί με Μιχάλη και Μάνο περιμένουμε τον επόμενο καλλιτέχνη..

Το ίδιο και οι Εύα, Μανόλης, Χούλα, Γιάννης και Γιούλη. Οι υπόλοιποι κάπου ήταν κι αυτοί, χαμός γινότανε...

...γιατί στη σκηνή βγήκαν οι "Playmates", η μπάντα του Tonis Sfinos!

Και μετά από κάνα - δυο τραγούδια με την Λόλα...

και την Βερόνικα (φωνάρα!)

Βγήκε το "απόσταγμα του ερωτισμού", το "πάθος το ίδιο (the passion the same)", η "ηδονή με πόδια (the idoni with legs)", ο Μίστερ Tonis Sfinos!!!!!

Για τους επικριτές του θα πω μόνο πως ο άνθρωπος είναι πανέξυπνος, κάνει ένα φοβερό σόου με άφθονο γέλιο στο οποίο απλά δεν μένει κανείς ακίνητος, το ρεπερτόριό του είναι καταπληκτικό, η μπάντα του άψογη και αν τον παρακολουθήσεις το μόνο σίγουρο είναι ότι θα περάσεις τέλεια!!

[yns]

Η performance του "άρχοντα της χωρίστρας" τελείωσε στις 2 το πρωί και σειρά είχε ο Μιχάλης Τζουγανάκης που παίζει με μοναδικό στυλ Κρητική και παραδοσιακή μουσική .

Video from : www.youtube.com

Γύρω στις 3 τα ξημερώματα και αφού έκανα τα πειράματά μου στην βραδινή φωτογραφία πήγα στη σκηνή για ύπνο υπό τη μουσική του John Sarhianakis (hard rock) και των Tristi Somnium (melodic metal) που μας συντρόφεψε ως σχεδόν την ανατολή... Για τον πρώτο δεν άκουσα και τα καλύτερα από αυτούς που τον είδαν.